Korte geschiedenis van de maïs

In de zestiende eeuw brachten Venetiaanse handelaren maïs (Zea mays L.) mee uit de Nieuwe Wereld. Zoals zo vaak gebeurde (zie ook de tomaat) weigerden de Europeanen het in de keuken te gebruiken. In de zeventiende eeuw heerste er echter op het platteland rond Venetië grote hongersnood. De maïs bracht redding, want de hongerende boeren ontdekten snel dat dit gewas heel gemakkelijk gedijde en een goede, voedzame oogst van gele korrels opleverde. De Noord-Italiaanse boeren verwerkten maïs zoals ze gewend waren te doen met andere granen: ze maakten er pap of brei van. Deze polenta werd bereid in een koperen ketel, de paiolo, die in alle boerderijen op een ereplaats in het midden van de open haard hing.