Korte geschiedenis van rucola

Absint (Artemisia absinthium L.) en wijnruit (Ruta graveolens L.) gebruiken we omwille van hun giftigheid nog nauwelijks in de moderne keuken. Rucola (Eruca vesicaria L. spp. sativa) werd opnieuw populair, zelfs in die mate dat het een beetje een gastronomisch cliché dreigt te worden. Italiaanse koks zijn rucola of rughetta altijd blijven gebruiken. Zijn nieuw verworven populariteit is bij ons waarschijnlijk te danken aan de faam van de Italiaanse gastronomie. Wij kennen dit groene kruid als raketsla. Die naam is afgeleid van de typische raketvorm van de bladeren. De Romeinen zagen er een totaal andere vorm in. Ze geloofden dat rucola lustopwekkende eigenschappen bezat. Raketsla werd in de oudheid geplant aan de voet van standbeelden voor Priapus, de god van de vruchtbaarheid die kenbaar was aan een enorme fallus. De Kerk beschouwde rucola daarom als goddeloos, of op zijn minst moreel verwerpelijk en ontmoedigde het gebruik ervan. Op die manier verdween het lange tijd uit onze keukens.