Ontkurkt - Bob drinkt ook wijn

Tip 1: What goes up, must come down

U hebt het ongetwijfeld zelf al gemerkt: de doorsneewijn, zeker in rood, draagt tegenwoordig 13 à 13,5% alcohol. Vaak piekt hij zelfs een flink stuk erboven. Vandaar dat veel consumenten hun alcoholverbruik willen temperen, o.a. onder druk van de strengere verkeerscontroles of puur wegens gezondheidsmotieven. Vanuit de wijnbusiness kwamen daarop twee antwoorden. De eerste is vrij recent en stamt vooral uit Australië: low alcohol wines, dus wijn met slechts 9 à 9,5%. Maar de meest verspreide en oudste methode is die van de totale de-alcoholisering van het product, dus van de zero-alcoholwijnen.

Tip 2: De nul als doel

Er zijn verschillende manieren om een basiswijn technisch te 'strippen', zodat hij amper nog een alcoholruggengraat overhoudt. Ik ga u niet vervelen met alle de-alcoholiseringsmethoden, maar vaak verloopt het proces als volgt: wijn wordt onder vacuüm in een glazen kolom gedistilleerd om zo de alcohol stapsgewijze te onttrekken. Deze vacuümpomp zuigt immers de alcohol en waterdamp naar boven, waardoor de wijn op de bodem van de distillatiekolom telkens veel minder alcohol zal bevatten. Deze wijn wordt vervolgens overgepompt naar een volgende glazen kolom, waarna het proces herstart, totdat alle alcohol verdwenen is. Of correcter: vrijwel alle alcohol foetsie is, want in de meest verfijnde processen blijft er nog een miniem restant over dat schommelt van 0,02 tot 0,05%. Trouwens: volgens de Europese wetgeving mag een wijn zelfs alcoholvrij heten zolang hij de drempel van 0,5% volume alcohol niet overschrijdt.

Tip 3: Wie wil een glas?

De alcoholvrije wijnhandel heeft natuurlijk een sterk argument pro: er zijn doelpublieken genoeg die de nul in hun glas willen houden. Om te beginnen onze 'Bob', die eens iets anders kan drinken dan zijn colaatje of koffie. Of m/v die op dieet staan en willen afslanken. Een wijn die bevrijd werd van dikmaker alcohol bevat namelijk tot 60% minder calorieën dan een klassieke cuvee. Zwangere vrouwen vormen een andere belangrijke categorie, ook al wijzen veel studies uit dat enkele glazen 'normale' wijn per week (bvb. eens om de 2 dagen 1 glas) niet schadelijk zijn voor de foetus. Dé doelgroep bij uitstek zijn natuurlijk mensen die door hun ziekte geen alcohol mogen consumeren, zoals leverpatiënten, alvleesklierpatiënten of personen die zware medicatie nemen. Bij een etentje horen ze er 'psychologisch' weer helemaal bij met hun glas alcoholvrije wijn.

Tip 4: Hoe smaakt alcoholvrij?

Technisch is men er zeker op vooruitgegaan, vergeleken met de pioniers. Zo herinner ik me een proeverij van een Californisch wijnhuis met de toepasselijke naam 'Ariel', waar de (dure!) alcoholvrije wijnen inderdaad smaakten (en vooral geurden) naar het gelijknamige wasmiddel. Recente proeverijen van andere assortimenten vielen veel beter mee, ook al blijft de echte wijnliefhebber natuurlijk 'iets' missen in de structuur - body, volume, textuur - en neigen sommige producten teveel naar fruitsap dan naar echte wijn. Het smaakverschil tussen 'normale' en 'alcoholvrije' wijn mogen we dus zeker niet wegcijferen, wat de voorstanders van zerowijnen ook mogen beweren. Net zoals ik de beste alcoholvrije wijnen meer in de aperitief- of dessertsfeer zie meedraaien, dan als maaltijdbegeleider.

Ook is het wennen dat er geen oogstjaren vermeld staan op veel recent gelanceerde alcoholvrije wijnen, maar een houdbaarheidsdatum op hun ruglabel of de schroefdop. Vaak ontbreken zelfs appellaties, omdat de producent vaak most uit andere gebieden of landen aankoopt om ze zelf te de-alcoholiseren. Deze producten hebben wel het grote voordeel dat ze laaggeprijsd blijven, omdat er gezien het zero-alcoholpercentage slechts 6% i.p.v. 21% BTW van toepassing is. De exemplaren die wel gekoppeld liggen aan een specifiek terroir en/of oogstjaar zijn doorgaans wel stukken duurder en minder frequent te vinden op onze markt.

Tip 5: De zwangere doos

Kortom, er bestaat zeker een afzetmarkt voor deze zerowijnen en als ze technisch zo blijven evolueren, zullen er steeds vaker lekkere alternatieven tussensteken, die onze 'Bob' met plezier zal drinken.

Maar de verdedigers van de 'Nieuwe Alcoholvrije School' moeten niet beginnen overdrijven. Soms is hun argumentatie zelfs een beetje wansmakelijk. Zo ontdekte ik op een Nederlandse website, gespecialiseerd in alcoholvrije dranken - ik citeer - "een mooi pakket voor een zwanger meisje die eens wat anders wil drinken dan sap waar ze het zuur van krijgt of water." Doopnaam van het pakket: 'De Zwangere Doos'...