Ontkurkt - De troetel van Tarragona

dinsdag, 13 september, 2011 - 17:11


Tip 1: Catalaanse hype

Ook al vinden we lokaal al sporen van wijnmaken terug in de 12de eeuw, toch is het succesverhaal van deze DOC (Denominación d'Origen Qualificada of beschermde herkomstbenaming) van recente datum. Hooguit 15 jaar terug begon immers de commerciële klim van de moderne Priorat, deze wijnstreek die gelegen is in het zuiden van Catalonië in de provincie Tarragona. Begin jaren '90 was heel de regio nog grotendeels onontgonnen gebied en pas met de lancering van de 'moderne' Priorat door Costers del Siurana in 1991, keerde het tij en werden stilaan ook kleinere, vaak familiale domeinen actief. Topscores door wijngoeroes -en magazines plus een investeringsgolf van grote wijnbedrijven uit andere strkken zoals Torres, Freixenet, Codorniu, Pinord of Osborne, zorgden voor de rest. Priorat vormt tegenwoordig een heuse hype onder liefhebbers, die vooral op zoek zijn naar steviger gestructureerde, atletische rode wijnen met bewaarpotentieel.

Tip 2: Hard labeur

Door de vernieuwde aandacht van vooral de internationale vakmedia, is Priorat inderdaad the next big thing geworden uit Spanje en wordt nu algemeen beschouwd als producent van de 'betere klasse', net zoals bijvoorbeeld Ribera del Duero. Dat succes heeft ook geleid tot een enorme expansie van het aantal wijnhuizen. Waar in de jaren '90 amper een vijftal bodegas aan de slag waren, stond de teller recent op 81 producenten, die samen circa 1.800 hectare wingerd exploiteren. De keuzewaaier wordt dus steeds groter, ook in België.

Nu is wijnmaken hier zeker geen lachertje, want niet alleen moeten de druivelaars hier erg diep in de leisteenrijke en vulkaanachtige bodems wortelen om voeding te krijgen - zodat de opbrengst per definitie laag is -,maar van de 20.000 ha die het gebied telt, kan slechts een beperkt deel beplant worden door de woeste natuur, vol rotsen, afgronden en kliffen. Oogsten in Priorat is dus arbeidsintensief, lastig en automatisch duur.

Tip 3: Stijlwaaier

Een geslaagde Priorat - er zijn helaas ook exemplaren die hun appellatie weinig eer aan doen - is zeker geen beginnerswijntje dat meteen na botteling snel soldaat dient gemaakt. Integendeel, de meeste exemplaren bezitten een hoge mineraliteit en veel terroirexpressie, beïnvloed door de hoeveelheid leisteen/schiste uit de bodem. Bovendien hebben ze behoorlijk lang op eiken vaten gelagerd en dragen gespierde tannines die toch geduld vragen. De fruitimpressies of het boeket kunnen echter sterk verschillen omdat de meeste Priorats mengwijnen zijn, samengesteld uit verschillende druivenrassen waaronder Carignan, Grenache, Cabernet Sauvignon, Merlot en Syrah toegelaten. Naargelang de mix die de bodega maakt, kan de stijl van het eindproduct dus sterk verschillen.

Tip 4: Daar is de Nieuwe Priorat

Volgens alle importeurs en producenten die ik sprak, is er echter een stijlverandering op komst: de kloeke, zware 'blockbusters' met zelfs overrijp fruit die tot voor kort de markt domineerden en duidelijk werden geïnspireerd door de Amerikaanse wijnpaus Robert Parker, krijgen steeds vaker concurrentie. In opmars is inderdaad de finesse-Priorat, met zijn focus op meer elegantie en fraîcheur, zonder dat het houtimpact het fruit wegdrukt.

Tip 5: Sterk aan tafel, pijn in de portemonnee

Grote bonus van een mooie Priorat is echter dat hij doorgaans de structuur en het fruit bezit om lang te bewaren. Maar als de kurkentrekker toch al in uw handen jeukt (of de wijn mooi rijpt), hebt u een prima culinaire partner voor het hartiger vlees -en stoofwerk, zoals eend, houtduif, rosbief, hazenrug, lamsbout, irish stew, casserole, filet pure of osso bucco.

Voor veel consumenten zal de grootste koopdrempel weliswaar het prijskaartje vormen. Priorat is duidelijk een fles voor de 'betere gelegenheden'. De goedkoopste versies kosten al gauw 20 à 25 euro, maar veel cuvees zitten daar een flink pak boven. Slechts bij uitzondering zijn er uitstekende instapversies van slechts 10 à 15 euro, maar daar moet u wel kritisch naar zoeken.