Ontkurkt - Shaken met smaak en stijl (1)

vrijdag, 2 augustus, 2013 - 11:21


Tip 1: Gedraag u als een patissier

De Belgische cocktailgoeroe Ben Belmans heeft ooit eens terecht opgemerkt “Een goeie cocktail maken is zoals patisserie bakken”.

Inderdaad: alle ingrediënten moeten ook daar heel precies gewikt en gewogen worden. Wanneer de dosering immers niet goed zit, zal het eindresultaat ook geen smaakbalans tussen de heilige driehoek zuur, zoet en bitter dragen. En uw creatie compleet de mist ingaan.

Volg dus trouw het basisrecept. Stel: we maken een Mai Tai. Op papier gieten we dan 3 cl Bacardi Superior, 3 cl Bacardi Reserva, 1 cl Orange Curaçao (of Triple Sec), 2 cl limoensap en 1 cl amandelsiroop in een mixbeker, voegen ijs toe en mengen. Gieten dit vervolgens in een glas gevuld met crushed ice en werken al dan niet af met een takje verse munt plus een partje sinaasappel. Ga dus niet de rum-dosis op eigen houtje verdubbelen of extra limoen toevoegen.  

Wat met een taart niet kan, kan evenmin met een evenwichtige cocktail: overdrijven.

Tip 2: K.I.S.S.

Volg daarom het K.I.S.S.-principe, namelijk Keep It Simple & Straightforward. Maak uw mix niet te complex: misschien wel één van de gouden basisregels voor de beginnende cocktail-fan die per se zijn eigen avontuurlijke creatie wil mixen. Natuurlijk lezen we op het web allemaal van professionele (!) bartenders die à volonté experimenteren met exotisch specerijen, pure origine-chocolade of hun cocktailglazen vooraf roken met kruidig cederhout, noem maar op. Maar waarom hen als een amateuristisch aapje willen imiteren als we de basiskunstjes niet eens onder de knie hebben?

Simpel betekent ook: combineer als beginneling liever 2 of 3 smaken en kwaliteitsingrediënten, dan in een misplaatste poging tot originaliteit meteen 10 producten te mixen.

Tip 3: Vers is beter

Wat eveneens belangrijk is: beknibbel niet op de versheid en authenticiteit van uw ingrediënten, zoals het fruit. Liefst onbespoten citrusvruchten bijvoorbeeld, zodat we de zeste met gerust gemoed kunnen gebruiken.

Koop ook bij voorkeur seizoenfruit, omdat de smaak daarvan ook het meest intens is. En de suikers van de rijpe vruchten niet teveel extra zoetfactor vereisen, dus u zal makkelijker een evenwichtig resultaat bereiken.

Tip 4: kies voor kwaliteitsproducten

Wat voor fruit geldt, geldt trouwens voor alle samenstellende delen van uw cocktail. Extra geld investeren in betere basis-ingrediënten loont. De zuur-zoet-bitter-balans van uw cocktail kan immers al van bij de start fout zitten als u bijvoorbeeld een ‘ordinaire’ suikersiroop gebruikt, die meestal 2 delen suiker op 1 deel water bevat. Een heuse suikerbom die in de cocktail altijd zal domineren en moeilijk te corrigeren valt. Beter is een kwaliteitssiroop te kopen in een fifty-fifty-verhouding, of hem zelf te maken, of andere bronnen van ‘zoet’ te gebruiken zoals honing of agavesiroop. Zelfs de nieuwkomer Stevia komt in aanmerking.

Maar ook hier letten we op: doseer, want niet elke suikerbron is dus even krachtig.  En de smaakarchitectuur achteraf corrigeren via bijvoorbeeld limoen is lastiger dan vooraf grondig proberen en voorproeven.

 Tip 5: Alcohol is geen reddende engel

Alcohol maakt de cocktail niet, dat is de grootste verrassing waarmee  debuterende ‘mixologen’ worden geconfronteerd. Veel amateurs geloven namelijk dat wanneer ze extra gin, rum of wodka toevoegen, ze pas échte cracks zijn en hun gasten makkelijker zullen plezieren.

Anderen lijden dan weer aan drempelvrees en geloven dat elke cocktail per definitie een zware alcoholbom is, véél kwalijker dan hun glas wijn. Want we gebruiken toch gin van méér dan 40°?

Maar wie een beetje nadenkt, beseft meteen dat dit larie & apekool is.

Ten eerste drinken we cocktails niet op hetzelfde ritme als wijn.

En ten tweede: de klassieke verhouding tussen de basisalcohol en de sappen, spuitwater of tonic is doorgaans 1 op 2.  Bij onze gin-tonic betekent dit 2 delen tonic en 1 deel gin. Wie zelfs maar een piepkleine rekenknobbel heeft, ziet meteen: een gin van rond de 40°, gedeeld door 3 delen plus daarbij de ‘verdunning’ geteld van de ijsblokjes, betekent dat het alcoholische eindresultaat van onze afgewerkte gin-tonic rond de 13° schommelt. Niet meer of minder dan ons gemiddeld glas wijn anno 2013.