Ontkurkt - Wie flest?

maandag, 14 januari, 2013 - 11:06


Tip 1: Bij de wieg

Kijk maar eens even goed op het etiket: geregeld zal u er ‘mise au domaine’, ‘mise au château’ of ‘mise en bouteille la propriété’ lezen. Wat dan concreet betekent dat de wijn in kwestie niet door een derde partij, zoals een négociant (wijnmakelaar, groothandelaar) of coöperatieve, op fles werd getrokken, maar ter plekke op het wijndomein. Dus dichtbij de plek waar de druiven werden geoogst en vooral de vinificatieplaatsvond. Of anders uitgedrukt: de wijn wordt geflest in zijn ouderlijk huis, waar zijn wieg stond.

Tip 2: Frans recept

Deze fixatie op domeinbottelingen is vooral een Franse aangelegenheid en kadert binnen de wijnwetgeving, naargelang de categorie en herkomst van de wijn. We vinden wel steeds vaker een gelijkaardige term in bijvoorbeeld de Nieuwe Wereld (zoals Australië, Californië of Zuid-Afrika), zoals ‘estate bottled’.

In regel mogen we wel aannemen dat de meeste Europese appellatiewetgevingen voor de ‘betere’ wijnen zo’n domeinbotteling voorschrijven of tenminste suggereren. Overigens, veel duurdere crus passen dit principe uit vrij wil toe. 

Tip 3: Baas in eigen huis

Waarom houden veel wijnmakers zo van een ‘mise au château’? Omdat ze dan in principe meer greep hebben op het totale proces, zowel op het vlak van hygiëne (cruciaal bij een botteling) als op de timing. Op het moment dat zij namelijk oordelen dat de wijn op vat (of in de inox-tank) ‘klaar’ voor commercialisatie is, hoeft er geen tijd verloren richting botteling. En hoe minder tijd er verloopt in deze fase, hoe minder risico op bijvoorbeeld vroegtijdige oxidatie of andere stoorzenders.

Tip 4: Niet altijd zuiver

Toch is zo’n domeinbotteling absoluut niet zaligmakend of een garantieticket dat alles 100% zuiver en foutloos zal verlopen. Zo bedienen kleinere, minder kapitaalkrachtige domeinen, zich vaak van mobiele bottelinstallaties die ze tijdelijk inhuren. En de kwaliteit daarvan kan sterk schommelen.

Bovendien zijn er op deze domeinregeling ook uitzonderingen. Neem nu Bourgogne. Uiteraard zijn er ook daar veel individuele wijndomeinen actief die voor een ‘eigen mise en bouteille’ opteren, maar de Côte d’Or kent ook tientallen zeer bekwame négociants, die zélf crus opvoeden en bottelen. Ook al wordt daar soms gesjoemeld – getuige een recent fraudeschandaal – toch ligt de kwaliteitslat bij de meeste négociants voldoende hoog. Deze groepen beschikken ook vaak over betere, moderner uitgeruste bottellijnen dan veel kleinere domeinen.

Tip 5: BB is oké!

Dat laatste argument geldt trouwens ook voor de Belgische bottelingen. Vooral onze grootdistributie heeft zich de voorbije decennia gespecialiseerd in het zorgvuldig bottelen van miljoenen flessen. Hun botteleenheden zijn technologisch en hygiënisch state of the art, evenals hun controlemechanismen.

Conclusie: domeinbotteling of niet, uiteindelijk komt het op de kwaliteit van de geproduceerde wijn aan. Want een perfect uitgevoerde ‘mise au château’ botteling maar van een knoeiende wijnmaker, is en blijft een miserabel eindproduct.